Na poziomie międzynarodowym, polityka narkotykowa jest na rozdrożu: debata toczy się pomiędzy paradygmatem opartym na kryminalizacji osób zażywających narkotyki a podejściem bardziej zorientowanym na zdrowie publiczne. Jest to jedynie zmiana retoryki czy znak prawdziwej politycznej reformy? Drugreporter zapytał o to działaczy zasiadających od lat w Komisji ds. środków odurzających (CND).
Społeczeństwo obywatelskie dużo sobie obiecuje po przyszłorocznym Zgromadzeniu Ogólnym ONZ w sprawie środków odurzających, spotkaniu na wysokim szczeblu rządowym w celu omówienia problemu narkotykowego na świecie. Ostatnia Specjalna Sesja Zgromadzenia Ogólnego ONZ (UNGASS) odbyła się w 1998 roku pod hasłem: “Świat bez narkotyków: możemy to zrobić!”. Po prawie 20 latach, wiele rządów odczuwa frustrację z powodu ewidentnej porażki i wymiernych niezamierzonych konsekwencji tej utopijnej strategii. Czy można się spodziewać, że tym razem rządy omówią alternatywy do obecnej polityki narkotykowej? Drugreporter poprosiło uczestników sesji do podzielenia się swoimi poglądami w tej kwestii.
Innym znakiem zmiany była silniejsza niż kiedykolwiek obecność społeczeństwa obywatelskiego w ONZ-cie: organizacje pozarządowe z całego świata przybyły na spotkanie, by podzielić się z rządowymi delegacjami swoimi doświadczeniami na temat najbardziej skutecznych sposobów radzenia sobie z problemami narkotykowymi. W filmie Drugreportera zobaczyć można zdjęcia z interesującej wystawy fotograficznej oraz kampanię na rzecz redukcji szkód związanych z narkomanią. Chiny zaproponowały międzynarodowy zakaz stosowania ketaminy, dysocjantu psychodelicznego, wykorzystywanego w medycynie ze względu na swoje właściwości znieczulające, a także stosowanego rekreacyjnie. Choć Światowa Organizacja Zdrowia sprzeciwiła się temu zakazowi, wiele rządów wezwało Komisję do umieszczenia ketaminy na liście substancji zakazanych. Film pokazuje, na ile ich lobbing był skuteczny.
Jedną z najbardziej kontrowersyjnych kwestii dyskutowanych na forum CND była kara śmierci za przestępstwa narkotykowe, którą przewiduje ustawodawstwo przynajmniej 32 państw, a kilka krajów azjatyckich każdego roku wykonuje egzekucje. Choć państwa europejskie potępiają karę śmierci i wzywają do jej zniesienia, same także przyczyniają się do egzekucji skazanych - w filmie zobaczyć można, w jaki sposób.
István Gábor Takács
Peter Sárosi
Mátyás Kálmán