Ali Aarrass, obywatel Belgii i Maroka, w 2010 roku został poddany ekstradycji z Hiszpanii do Maroka.

Marokańskie władze torturowały go, aby przyznał się do udziału w działalności terrorystycznej.

W 2012 roku został skazany na 12 lat więzienia.

Ali Aarrass rozpoczął swój strajk głodowy 25 sierpnia w więzieniu Salé II w Maroko. Dziś, po ponad 50 dniach prowadzenia strajku, jego stan zdrowia jest niepokojący.

Warunki w więzieniu, w którym przebywa, narażają go na przemoc fizyczną i psychiczną, dlatego też Aarrass jest zdecydowany kontynuować głodówkę, dopóki władze Belgii nie spełnią jego postulatów. Aarrass chce, by:

• belgisjki rząd zażądał i otrzymał raport lub ustalenia śledztwa w sprawie stosowania wobec niego tortur, w tym badań lekarskich zgodnie z międzynarodowymi standardami, sformułowanymi przez ONZ-owski Komitet Przeciwko Torturom w maju 2014 roku.
• belgijski rząd wywarł nacisk na władzach Maroka; po roku wciąż nie odpowiedziały one na wniosek Ministerstwa Spraw Zagranicznych o zezwolenie lokalnemu konsulowi Belgii na wizytę w więzieniu, w którym przebywa Aarrass. Zabranianie urzędnikowi takich odwiedzin jest bezpośrednim naruszeniem prawa międzynarodowego. Belgia musi zareagować na ten brak odpowiedzi. Władze Belgii nie mogą powstrzymać złego traktowania i przywrócić poszanowania praw podstawowych osadzonego, dopóki nie otrzymają odpowiedzi.
• belgijski rząd zażądał jego natychmiastowego zwolnienia zgodnie z zaleceniami Grupy Roboczej ONZ ds. arbitralnych zatrzymań.

Nie ma usprawiedliwienia dla obojętności

Ali Aarrass nie został ostatecznie osądzony, a jego tymczasowe aresztowanie przekracza wszelkie terminy uzasadnione prawne. Jego natychmiastowe zwolnienie po niemal 8 latach za kratkami to najmniej, co można zrobić przed jego rzetelnym procesem.

Obecnie trwa międzynarodowa kampania na rzecz uwolnienia Aliego Aarrassa i potępiająca tortury poprzez upokarzanie, bicie, obrażanie, prowokowanie i inne poniżające traktowanie, ujawnione po części w filmie, towarzyszącym kampanii.

Podwójnego obywatelstwo Aarrassa nie może stanowić usprawiedliwienia dla obojętności państwa belgijskiego, które wybiera, którzy obywatele zasługują na pomoc i spycha pozostałych na obszar bezprawia, gdzie w milczeniu dochodzi do niesprawiedliwości.