Nie wszyscy wiedzą, co oznacza “transpłciowość”
Badanie pokazało, że osoby poproszone o rozmowę na temat osób transpłciowych często nie miały wystarczających informacji lub nie były w stanie wyrazić swojej opinii w tej sprawie.
Respondentów zapytano o to, czy wiedzą, kim jest “osoba transpłciowa”. Chociaż 45,8 proc. stwierdziło, że tak, to 54,2 proc. nie miało pewności co do znaczenia tego pojęcia lub w ogóle nie wiedziało, co ono oznacza. Badanie wykazało również, że większą wiedzę na temat osób transpłciowych miały osoby wykształcone, młode, o wyższych dochodach i mieszkające w miastach.
Respondenci, którzy zostali poproszeni o wyjaśnienie, kim jest osoba transpłciowa, odpowiadali różnie: 43 proc. postrzegało osoby transpłciowe jako osoby pragnące lub aktywnie próbujące zmienić płeć (lub osoby, które już to zrobiły), przy czym 21,5 proc. opisywało je jako osoby, które identyfikują się z inną płcią. 7,4 proc. uważało, że osoby transpłciowe to hermafrodyci, 7 proc. twierdziło że są to transwestyci, a 5,4 proc. że są to osoby, które po prostu nie podjęły jeszcze decyzji w sprawie płci.
Najczęstszym źródłem informacji o osobach transpłciowych są media (43 proc.), przyjaciele, koledzy i krewni (19,1 proc.) lub źródła internetowe (18 proc.).
Brak świadomości na temat osób transpłciowych najlepiej pokazały odpowiedzi na prośbę o wybranie zaimka dla kobiety transpłciowej. 52,3 proc. nie miało pewności, jaki zaimek wybrać, 19,9 proc. użyłoby zaimka "on", a tylko 26,1 proc. "ona".
W porównaniu z innymi grupami społecznymi stosunek do osób transpłciowych jest neutralny
Celem badania było również ustalenie, w jaki sposób, w porównaniu z innymi grupami społecznymi, społeczeństwo postrzega osoby transpłciowe jeśli chodzi o mieszkanie w tej samej okolicy, pracę w tym samym miejscu i wynajem mieszkania.
63 proc. badanych powiedziało, że mogłoby pracować w tym samym miejscu pracy co osoba transpłciowa, 49,6 proc. mieszkać w tej samej okolicy, a 38,1 proc. zgodziłoby się wynająć takiej osobie mieszkanie. Osoby transpłciowe były postrzegane lepiej niż homoseksualiści, Świadkowie Jehowy, Romowie, byli skazani i niepełnosprawni umysłowo, ale mniej przychylnie niż osoby rosyjskojęzyczne, osoby czarnoskóre, muzułmanie i (w niektórych przypadkach) uchodźcy.
We wszystkich przypadkach osoby rosyjskojęzyczne były najmniej dyskryminowaną grupą, a niepełnosprawni umysłowo najbardziej.
Respondentów zapytano również, jak zmieniłaby się ich relacja z bliskim przyjacielem, gdyby wyszło na jaw, że jest on osobą transpłciową. 39,5 proc. badanych stwierdziło, że nie wpłynęłoby to na ich relacje, 15 proc. uznało, że ich kontakt by się pogorszył, a 10 proc. powiedziało, że całkowicie zerwałoby z taką osobą relacje.
Wreszcie wyniki badań zleconych przez Biuro Rzecznika ds. Równych Szans pokazały, że prawie połowa ankietowanych miałaby neutralny stosunek wobec osób transpłciowych pracujących w tym samym miejscu pracy, ale ponad 40 proc. czułoby się niekomfortowo, gdyby takie osoby pracowały na stanowiskach kierowniczych lub w szkołach.
Sytuacja osób transpłciowych na Litwie: przegląd ogólnokrajowy