Zdaniem Nataliji Bitiukovej, wicedyrektora Instytutu Monitorowania Praw Człowieka, który założył platformę, Be-ribu.lt pomoże funkcjonariuszom, prokuratorom, sędziom i innym osobom, stykającym się zawodowo z przemocą domową na podniesienie swoich kwalifikacji i umiejętności w dogodny, oszczędzający czas i pieniądze sposób.

“Wielu urzędników państwowych i specjalistów chciałoby podnieść swoje kwalifikacje, ale zniechęcają ich do tego koszty i harmonogramy szkoleń, kolidujące z ich pracą lub odbywające się daleko” - powiedziała Bitiukova. “Za pomocą Be-ribu.lt, są oni w stanie polepszyć swoje kompetencje bez wychodzenia z domu. Kurs jest dostępny za darmo w dowolnym miejscu z dostępem do internetu”.

Na początek: przemoc domowa

Pierwszy kurs oferowany na platformie Be-ribu.lt skierowany jest do każdego, kto zajmuje się zawodowo przemocą domową. Dziesiątki tysięcy osób na Litwie, zwłaszcza kobiet, co roku pada ofiarą tego przestępstwa.

Brak środków publicznych na szkolenia i podnoszenie kwalifikacji nie tylko funkcjonariuszy policji, ale także przedstawicieli innych zawodów - prokuratorów, sędziów czy prawników - udaremnia skuteczną reakcję na przemoc domową.

Be-ribu.lt ma na celu rozwiązanie tego problemu w innowacyjny, wygodny i tani sposób. Platforma e-learningowa opiera się na wykorzystywanych na całym świecie kursach internetowych (jak platformy Coursera, Iversity i Khan Academy).

“Według prognoz Deloitte, masowe uruchomienie kursów online stanowić będzie ponad 10 procent wszystkich przedsięwzięć edukacji ustawicznej do roku 2020. Dlaczego nie wykorzystać tego potencjału tu i teraz?” - pyta Bitiukova.

Darmowe i otwarte dla wszystkich

Interaktywny kurs “Przemoc domowa: Co każdy specjalista powinien wiedzieć” składa się z wykładów wideo, dodatkowych materiałów i testów na podstawie zdobytej wiedzy. Ci, którzy z powodzeniem ukończą kurs, otrzymają certyfikat. Wykładowcami kursu są psycholog, funkcjonariusz policji, sędzia i ekspert w zakresie równości płci i praw człowieka.

Stworzenie platformy Be-ribu.lt zostało sfinansowane przez Nordycką Radę Ministrów i Program Rozwoju Współpracy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Litwy.