W 12. dorocznym raporcie dotyczącym migracji do Rzymu i okolic, opublikowanym przez IDOS Research Center, możemy znaleźć informacje na temat liczby cudzoziemców żyjących w tym regionie, ich narodowości i rodzaju zatrudnienia. Jest to pożyteczne narzędzie służące do monitorowania, w odpowiedni sposób, przepływów migracyjnych: za pomocą obiektywnych statystyk, które umożliwiają lepszy pogląd na tę sytuację.
Dom w Rzymie
Według statystyk z 2015 r., w Rzymie mieszka 529 398 obcokrajowców, co oznacza, że jest to jedna z prowincji o największej liczbie cudzoziemców. W całym regionie Lacjum mieszka bardzo dużo obcokrajowców (645 152 w 2015 r.). 70 procent wszystkich cudzoziemców żyje jednak w Rzymie. Coraz częściej tacy mieszkańcy składają wniosek o włoskie obywatelstwo, ale wcale nie tak łatwo je uzyskać.
Mieszkający w Rzymie cudzoziemcy pochodzą głównie z innych krajów europejskich, w szczególności z Rumunii, z której pochodzi 33,8 procent wszystkich obcokrajowców mieszkających w Rzymie. Inne osoby pochodzą z Azji (25,2 procent), Afryki (10,5 procent) i Ameryki (8,9 procent).
W 2015 r. w Rzymie mieszkało 343 757 osób, pochodzących z krajów nienależących do UE. Takie osoby mogą przebywać w kraju jeśli posiadają pozwolenie na pobyt, zezwolenie na łączenie rodzin, zezwolenie na podjęcie studiów lub ze względów humanitarnych.
Pomoc
Region jest drugim w kolejności regionem o największej ilości ośrodków dla imigrantów, których znajduje się tam aż 330. Do ośrodków przyjętych jest 6439 migrantów, głównie z Nigerii, Mali i Pakistanu. W samym Rzymie znajduje się 51 obiektów, które łącznie dysponują 3204 miejscami dla migrantów.
Oprócz tego, w Rzymie istnieją specjalne systemy rejestracji, takie jak inicjatywa Refugees Welcome Italy, która umożliwia mieszkańcom przyjmowanie migrantów do swoich domów.
Ale problem, który pozostaje nierozwiązany, to tranzyt migrantów, którzy dostali się na Sycylię i mają dotrzeć do innych krajów europejskich: władze Rzymu nie mają wystarczających środków, aby zaspokoić potrzeby migrantów, którzy już w nim mieszkają, jak również, aby sprostać potrzebom osób, które znajdują się w mieście “przejazdem”. Większość środków pomocy finansowej dla tych ostatnich jest dostarczana niezależnie przez lokalne organizacje pozarządowe.
Zatrudnienie
Wśród cudzoziemców, którzy pozostają na stałe w regionie, 327 981 osób znalazło zatrudnienie. Ich praca zazwyczaj wymaga niskiego poziomu kwalifikacji, chociaż ponad połowa osób, które ją znalazły, ma co najmniej dyplom ukończenia szkoły średniej. Ze względu na charakter wykonywanej pracy, obcokrajowcy otrzymują średnie miesięczne wynagrodzenie w wysokości około 912 euro, podczas gdy obywatele Włoch zarabiają średnio ok. 1452 euro.
Rzym stał się również, wraz z Mediolanem, jednym z najlepszych miast dla obcokrajowców, którzy otwierają własną działalność gospodarczą. W 2015 r. wskaźnik przedsiębiorczości wzrósł o 4 procent, przy czym większość firm prowadzona była przez cudzoziemców i opierała się na handlu lub budownictwie.
Wyzwania i możliwości
Statystyki dotyczące usług socjalnych pokazują, że poczyniono postępy w procesie integracji cudzoziemców ze społeczeństwem: 77.109 z nich to uczniowie zapisani do ośrodków edukacyjnych w regionie Lacjum, a połowa z nich należy do drugiego pokolenia, a więc są to dzieci urodzone we Włoszech przez obcokrajowców. Statystyki pokazują również, że wbrew temu, co często wmawia się opinii publicznej, nie ma związku między obecnością obcokrajowców a wzrostem przestępczości: w rzeczywistości obcokrajowcy stanowią 45 procent wszystkich osób odsiadujących wyroki w więzieniach, czyli nieco więcej niż rok wcześniej. Warto zauważyć, że liczba cudzoziemców w regionie w ostatnich latach wzrosła znacznie bardziej niż przestępczość.
Rzym, jako stolica Włoch, odzwierciedla wielokulturowość całego regionu Morza Śródziemnego, co stanowi źródło zarówno wyzwań, jak i wielu możliwości.