Emmanuel Macron, były minister gospodarki, latem 2016 roku założył własny ruch polityczny pod nazwą En Marche i zaledwie kilka miesięcy później objął stanowisko prezydenta Francji. W wieku 39 lat jest najmłodszym liderem demokratycznego państwa.

Wiadomo, że poglądy Macrona są liberalne i proeuropejskie. Ale jakie są jego propozycje dotyczące praw człowieka?

Terroryzm i stan wyjątkowy

Stan wyjątkowy został wprowadzony po raz pierwszy w 1955 r. w czasie wojny z Algierią. Prezydent Hollande wprowadził go w związku z zamachami w Paryżu, do których doszło 13 listopada 2015 r. Wprowadzenie stanu wyjątkowego, który został odnowiony przez Parlament, spotkało się z dużą krytyką ze względu na naruszanie praw człowieka i swobód obywatelskich oraz brak skuteczności w zapobieganiu dalszym atakom.

Była to kluczowa kwestia poruszana podczas tegorocznych debat prezydenckich, ale nadal nie wiadomo czy stan wyjątkowy we Francji zostanie zniesiony, ponieważ Macron ogłosił podczas kampanii, że dojdzie do tego "jeśli okoliczności na to pozwolą", nie podając dalszych szczegółów.

W kwestii zwalczania terroryzmu, nowy prezydent powiedział, że skoncentruje swoją strategię na zewnętrznych granicach Unii, tworząc oddział specjalny DGSE (Dyrekcja Deneralna Bezpieczeństwa Zewnętrznego) do walki z ISIS. Zwrócił również uwagę na znaczenie ośrodków „deradykalizacji” mających pomóc tym, którzy chcą wyjechać do Syrii.

Wolność wyznania

Macron ma tradycyjny pogląd na temat religii oparty na prawie z 1905 roku, które doprowadziło do laicyzacji francuskiego społeczeństwa i ostatecznego rozdziału kościoła od państwa.

W istocie jest Macron opowiada się za "rozsądnym wyrażaniem wolności wyznania w przestrzeni publicznej", ale także za rzeczywistą neutralnością urzędników publicznych poprzez stworzenie, począwszy od szkół podstawowych, neutralnych urzędników.

Jeśli chodzi o islam, Macron chce zamknąć miejsca kultu i stowarzyszenia, które "usprawiedliwiają przemoc, terroryzm lub chcą zaatakować Republikę". Według Amnesty International może to doprowadzić do naruszenia prawa międzynarodowego, ponieważ sformułowanie "atakujące Republikę" jest zbyt ogólne.

Azyl i imigracja

Mówiąc, że "przyjęcie uchodźców jest obowiązkiem Francji", Macron przypomniał wyborcom, że integracja jest kwestią priorytetową dla 210 000 imigrantów, którzy przyjeżdżają każdego roku do Francji.

Macron jest przeciwny niszczeniu slumsów, ponieważ bez alternatywnego rozwiązania ich likwidacja jest "działaniem obłudnym, kosztownym i nieskutecznym."

Proponuje zaoferowanie imigrantom zajęć z języka francuskiego, aż do poziomu B1, i zasugerował, że uczestnictwo w takich kursach powinno być warunkiem koniecznym do uzyskania francuskiego obywatelstwa.

Najważniejszą propozycją nowego prezydenta w kwestii imigracji, jest zmniejszenie czasu oczekiwania na rozpatrzenie wniosku o azyl, od ponad roku do sześciu miesięcy, możliwe głównie poprzez tworzenie nowych sądów w różnych regionach kraju (jedyny sąd, który obecnie rozpatruje takie wnioski znajduje się w Paryżu).

Według Amnesty International, to rozwiązanie jest oczywiście pozytywne, ponieważ skraca okres oczekiwania osób starających się o azyl, które biorą udział w tym trudnym procesie, ale jednocześnie budzi obawy: mogłaby to naruszyć prawa człowieka, jeżeli wraz ze skróceniem czasu oczekiwania nie dojdzie do odpowiedniego zwiększenia zasobów ludzkich i materialnych.

Wymiar sprawiedliwości

Dla Le Monde stanowisko Macrona wobec wymiaru sprawiedliwości jest skomplikowane, ale zarazem proste. Kluczowym działaniem w obszarze wymiaru sprawiedliwości jest "systematyczne stosowanie wyroków karnych", nawet w przypadku drobnych przestępstw (kary pozbawienia wolności do dwóch lat).

W rzeczywistości planuje zwiększyć liczbę dostępnych miejsc w więzieniach o 15 000.

Niemniej jednak przyznał, że więzienie nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem i zadeklarował, że chciałby stworzyć alternatywne placówki i zachęcić do rozwoju systemu prac społecznych.

Prawa kobiet i równość płci

Dla Macrona prawdziwa równość płci powinna powinna być tematem debaty publicznej - "prawdziwa", ponieważ prawo dotyczące równości płci weszło w życie w 2014 r.

W praktyce Macron chce zwiększyć kontrolę nad przedsiębiorstwami w celu upewnienia się, że kobiety nie padają ofiarą dyskryminacji lub nie płaci się im mniej ze względu na płeć. Chciałby wprowadzić politykę "nazwy i wstydu" i publikować nazwy firm, które nie przestrzegają prawa.

Chce też wprowadzić parytet płci w instytucjach publicznych, zaczynając od swojego rządu.

Ponieważ 95 procent kobiet we Francji korzystających z transportu publicznego, co najmniej raz w życiu padło ofiarą napaści (zgodnie z ankietą internetową MadmoiZelle.com), Macron chce wprowadzić "niezbędne środki" w celu zapewnienia kobietom bezpieczeństwa, zarówno w miejscach publicznych jak i prywatnych.

Prawa LGBTQI

Według Macrona walka z dyskryminacją i homofobią powinna być krajowym priorytetem. Pomimo kontrowersyjnych deklaracji o "upokorzeniu" ruchu przeciwnego legalizacji małżeństw homoseksualnych La Manif pour Tous, Macron nie ma zamiaru uchylać ani zmieniać ustawy Taubiry.

Na oficjalnej stronie internetowej swojej kampanii uznaje, że naturalne i wspomagane metody prokreacji oraz adopcja opierają się na tych samych prawach i zasługują na równy szacunek. Wspiera prawo do wspomaganej prokreacji dla samotnych kobiet, jak i par lesbijskich, ale jest przeciwny macierzyństwu zastępczemu (ze względu na "etyczne względy dotyczące godności kobiety").

Niemniej jednak Francja niedawno odmówiła dodania określenia "neutralny" na dokumentach urzędowych, a zmiana płci to na tyle skomplikowany proces, że w rzeczywistości jest prawie niemożliwy do zrealizowania. Są to kwestie, na temat których Macron nigdy nie wyraził żadnej opinii, ponieważ nigdy nie mówił nic o prawach transseksualistów.

Prywatność

Wraz z wejściem w życie ustawy dotyczącej służb wywiadowczych w lipcu 2015 r., we Francji zalegalizowano nieuzasadnione monitorowanie działalności osób prywatnych w internecie bez jakiejkolwiek kontroli sądowej. Macron zadeklarował, że chce renegocjować umowę o ochronie prywatności z USA i stwierdził, że w państwach demokratycznych nie powinno dochodzić do powszechnej inwigilacji obywateli.

Powiedział również Amnesty, że zamierza zagwarantować ochronę danych osobowych poprzez utworzenie specjalnej agencji europejskiej.