W tym przypadku, mężczyźna z Oss otrzymał pomoc od PILP (Public Interest Litigation Project), dwuletniego programu pilotażowego holenderskiego oddziału Międzynarodowej Komisji Prawników (ICJ). Sprawę reprezentowali pro bono prawnicy z mieszczącej się w Amsterdamie firmy Kennedy van der Laan.
Władze miasta Oss zamierzały eksmitować powoda z domu przewoźnego oraz na stałe usunąć go z terenu na podstawie tzw. polityki eliminacji miejsc dla domów przewoźnych. Całkowicie pominięto fakt, że mężczyzna ten dzielił gospodarstwo domowe z własną matką i stał się właścicielem domu.
Stawka: prawa człowieka
Władze miasta nie wzięły pod uwagę jego praw kulturowych jako Trawelera. Jednak w decyzji wydanej przez Sąd w Oost-Brabant 14.01.2016 r., sędzia odkrył, że w rzeczywistości było to trwałe, wspólne gospodarstwo domowe, wydając oświadczenie na rzecz powoda i uznając ważność umowy o wynajem terenu.
Koordynator PILP, Jelle Klaas, jest zadowolony z decyzji sądu, która chroni prawa powoda.
„Dzięki temu ponownie stało się jasne zarówno dla zamieszkujących domy przewoźne, jak i dla władz miasta, że polityka eliminacji nie może przetrwać w takiej formie, w jakiej przeprowadzają ją niektóre władze samorządowe.” Jednocześnie żałuje, że sąd nie wspomniał żadnego z poruszonych argumentów na temat naruszenia praw człowieka, „mimo że prawdopodobnie wpłynęły na tę decyzję” – mówi Jelle Klaas.
PILP zdecydował zająć się tą sprawą z powodu jej powiązania z prawami człowieka. W liście do sądu, PILP wyjaśnił stronom, dlaczego kultura oraz tożsamość mieszkańców domow przewoźnych – zwanych Trawelerami – powinna zostać wzięta pod uwagę podczas tworzenia i egzekwowania polityki wobec domów przewoźnych.
Poza prawem do dzierżawy składającego pozew, w grę wchodzą również prawa człowieka. Chodzi o prawo poszanowania domu, życia prywatnego i rodzinnego (Artykuł 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka), zakaz dystryminacji (Artykuł 14 Konwencji) oraz prawo do ochrony własności (Artykuł 1 Protokołu nr I Konwencji).
PILP zwrócił również uwagę na ustalenia Holenderskiego Instytutu Praw Człowieka, które uznały politykę eliminacji w mieście Oss jako dyskryminowanie.
Miejska polityka eliminacji
Kiedy umorzono holenderską ustawę o domach przewoźnych („Woonwagenwet”) w 1999 r., przestała istnieć wspólna polityka w związku z tym tematem. W dyrektywie byłego ministra VROM (Warunki mieszkaniowe, Planowanie przestrzenne i Środowisko), władzom miasta przedstawia się pięć rozwiązań dla miejsc dla domów przewoźnych. Pierwsze z nich to "opcja zerowa", która ma na celu eliminację tych obszarów. Władze miasta osiągają cel odsuwając puste tereny dalej lub proponując mieszkańcom zmianę miejsca.
Więcej informacji na temat polityki eliminacji prowadzonej przez władze samorządowe można znaleźć tutaj.