Najnowsze badania BHC wskazują, że na Węgrzech nie ma wystarczająco szybkich metod sądowych, które rozwiązałyby sytuację dzieci umieszczonych w centrach kryzysowych. Zgodnie z bułgarskim prawem, rozprawa oraz decyzja sądu ma zapaść w ciągu miesiąca, co stanowi bardzo długi czas oczekiwania w porównaniu do innych krajów. Jednak analizowane dane wskazują, że instytucje nie dotrzymują nawet tego terminu.
Podjęcie decyzji zajmuje miesiące
Badanie wykazało, że problemy wystąpiły w 79 przypadkach (27 procent wszystkich przypadków). W rzeczywistości, faktyczna decyzja sądu ogłaszana była dwa lub nawet trzy miesiące po tym jak dziecko umieszczono w centrum kryzysowym, a kilka przypadków pozostało bez orzeczeń sądowych.
Maksymalny czas, na jaki dziecko może zostać umieszczone w centrum kryzysowym wynosi sześć miesięcy. Tak długi czas zakłóca rolę wyspecjalizowanej instytucji przeznaczonej do opieki paternalistycznej. Z tego powodu, ośrodki, które muszą gwarantować specjalistyczne wsparcia dla dzieci z grup ryzyka, są przekształcane w tradycyjne schroniska.
Według ekspertów optymalny czas na przezwyciężanie sytuacji kryzysowej dziecka umieszczonego w ośrodku wynosi nie więcej niż sześć tygodni. W latach 2015 i 2016, liczba dzieci zakwaterowanych w ośrodkach kryzysowych wynosiła 289, a jedynie w 29 przypadkach (jeden na dziesięć) dziecko przebywało w zakładzie tylko miesiąc.
Edukacja jest potrzebna
Według szefów centrów kryzysowych odwiedzanych przez BHC, zbyt duży nacisk kładzie się na naturę dzieci przebywających w obiektach zamiast na specjalistyczną opiekę i indywidualne wsparcie (psychologiczne, prawne, społeczne), które musi być zapewnione dziecku w potrzebie, zwłaszcza jeśli chodzi o zakwaterowanie kryzysowe.
Edukacja jest kluczowym zagadnieniem dla legalnego pobytu dzieci w takich ośrodkach. W okresie 2015-2016, 17 procent wszystkich dzieci, w 15 istniejących centrach kryzysowych w kraju, nie miało dostępu do edukacji. Oznacza to, że co szóste dziecko jest na stałe lub czasowo pozbawione możliwości edukacji ze względu na przyczyny konwencjonalne lub negatywną postawę wobec problematycznych dzieci, brak zainteresowania ze strony instytucji, biurokratyczne przeszkody, takie jak niedostarczenie wymaganych dokumentów czy brak regulacji.
Większość dzieci posiada umiejętności, które nie odpowiadają ich ukończonemu poziomowi edukacji - wiele z nich ma trudności w czytaniu, nie jest w stanie pisać i nie posiada podstawowej wiedzy i umiejętności. Te dzieci, które wypadły z systemu edukacji przed ich zakwaterowaniem w centrum kryzysowym, są narażone na większe ryzyko pozbawienia możliwości kształcenia po wyjściu z ośrodka.
