Zaburzenia paranoiczne mogą się zazwyczaj objawiać czujnym skanowaniem wskazówek i sugestii społeczeństwa obywatelskiego, w celu potwierdzenia swoich obaw i uprzedzeń. Rządy paranoiczne chętnie rozwijają kontrolę i nadzór oraz zmniejszają indywidualne prawa obywateli. Takie rządy myślą, że są zagrożone i ciągle szukają znaków nadchodzącego niebezpieczeństwa.

Rządy cierpiące na PGD mają tendencję do tworzenia obrazów wroga, czyli do negatywnego postrzegania osoby, grupy osób i / lub innych rządów w oparciu o paranoiczne urojenia. Często dochodzi też do zniekształcania doświadczeń przez błędne odbieranie neutralnych lub przyjaznych działań tych grup jako wrogie.

W literaturze naukowej opisano dwa rodzaje obrazów wroga: wewnętrzny (działający w społeczeństwie) i zewnętrzny (działający poza społeczeństwem). Powszechnym złudzeniem wśród rządów z PGD, jest opinia, że grupy lub osoby zidentyfikowane jako wrogowie wewnętrzni to agenci obcych wrogów z zewnątrz.

Przyczyny

Chociaż istnieje ewentualny związek między kryzysem gospodarczym i zaburzeniem paranoicznym, to przyczyna nie jest jeszcze potwierdzona. Teorie polityczne mówią o pojawieniu się frustracji wobec rosnącej niepopularności i strachu przed utratą władzy. Narody ze słabym społeczeństwem obywatelskim, niestabilnymi instytucjami demokratycznymi, znacznej nierówności i korupcji systemowej są narażone na zwiększone ryzyko rozwoju rządu z PGD.

Diagnoza

Można zdiagnozować PGD w rządzie w przypadku wykrycia co najmniej trzech z następujących objawów

1. Nadmierny nadzór i kontrola rządowa
2. Tendencja do ograniczania praw i wolności jednostki i praw ograniczających wolność organizacji pozarządowych
3. Skłonność do traktowania dysydentów jako zdrajców
4. Nawracające bezpodstawne podejrzenia dotyczące patriotyzmu mniejszości zagrożonych i / lub grup społeczeństwa obywatelskiego
5. Tendencja do przywiązywania zbyt dużej wagi do idei państwa (narodu), objawiające się trwałą postawą referencyjną wobec narodu i państwa
6. Skłonność do odwoływania się do frustracji klasy średniej, w celu zużytkowania swoich lęków i niepokojów
7. Zaabsorbowanie bezpodstawnymi teoriami spiskowymi na temat wroga wewnętrznego i zewnętrznego

Zapobieganie

Zapobieganie PDG wymaga wczesnej interwencji, takiej jak zwalczanie korupcji, zwiększenie przejrzystości i odpowiedzialności rządu, wzmocnienie niezależnych instytucji, pielęgnowanie wolnej prasy, zmniejszenie nierówności społecznych i inwestowanie w edukację publiczną.

Epidemiologia

PDG jest zjawiskiem globalnym, które pojawiło się w 1930 roku. Jednak stały wzrost został zarejestrowany po światowym kryzysie finansowym w 2008 roku. W ciągu ostatnich kilku lat, 20 rządów planowało lub przyjęło przepisy ograniczające wolność organizacji pozarządowych. Niektóre z nich to rządy autorytarnych reżimów, inne zostały wybrane demokratycznie. Wielu epidemiologów uważa, że dobrze rozwinięte, mocne demokracje, takie jak Stany Zjednoczone, są odporne na tę chorobę, ale nowe badania “trumpologii” zakwestionowały dotychczasową opinię.

Leczenie

Istnieją poważne wyzwania w leczeniu rządów z ciężkimi objawami PGD, ponieważ chęć leczenia może wywołać agresywne reakcje, takie jak nagonki, sankcje administracyjne i / lub karne. Zazwyczaj zmiana może wynikać z samego społeczeństwa, które może pozbyć się rządu z PGD, dzięki ruchom praw obywatelskich, wyborom parlamentarnym, a w cięższych przypadkach rewolucji.

Według badań przeprowadzonych na Bliskim Wschodzie, bezpośrednie interwencje wojskowe mogą obalić rządy cierpiące na PGD, ale może to mieć katastrofalne skutki dla zdrowia ludności. Jednak zapewnienie międzynarodowego wsparcia politycznego i trwałego finansowania dla społeczeństwa obywatelskiego może odgrywać istotną rolę, o ile rząd nie zakazuje takich środków.

Społeczność międzynarodowa jest zobowiązana do podjęcia działań w celu walki z globalną epidemią. Pozbycie się PGD jest możliwe - to wspólna odpowiedzialność społeczeństwa obywatelskiego i rządów.

Péter Sárosi jest byłym szefem programu ds. leków węgierskiej Unii Wolności Obywatelskich, obecnie dyrektor Fundacji Praw Dziennikarzy w Budapeszcie.