Liga Praw Człowieka (LDH) co dwa lata przyznaje osobie lub organizacji działającej na rzecz ochrony i pomocy grupom szczególnie narażonym (jak dzieci, cudzoziemcy, korzystający z pomocy społecznej czy chorzy psychicznie), która wyróżnia się walką z łamaniem praw człowieka. LDH jest zobowiązana do przekazania zwycięzcy znacznej kwoty pieniężnej na wsparcie trwających działań lub projektów, zainicjowanych w 2013 lub 2014 roku.
Stowarzyszenie Hart Boven Hart, grupa Les Morts de la Rue oraz burmistrz Brukseli, Yvan Mayeur, to trójka tegorocznych nominowanych.
Régine Orfinger-Karlin
Régine Orfinger-Karlin urodziła się w 1910 roku. Po studiach prawniczych została drugą kobietą przyjętą do palestry w Antwerpii. Tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej, po wyrzuceniu z palestry ze względu na swoje żydowskie pochodzenie, Orfinger-Karlin wraz z mężem Lucienem, wstąpiła do ruchu oporu. Lucien Orfinger został aresztowany w maju 1942 roku i stracony w lutym ’44.
Po wojnie wychowywała dwoje dzieci i uczestniczyła w odtworzeniu belgijskiej Ligii Praw Człowieka. Została także członkiem Komitetu Centralnego Ligii i rady dyrektorów Ligi Praw Człowieka do 1996 roku, kiedy to została mianowana honorowym prezesem.
Jako aktywna bojowniczka ruchu oporu, feministka i antyrasistka poświęciła swoje prawnicze zdolności utworzeniu i organizacji grup lobbingowych, takich jak Equal Work, Equal Pay oraz Komitetu na rzecz Dekryminalizacji Aborcji w latach 70, jak również wielu postępowych stowarzyszeń prawników.
Régine Orfinger-Karlin zmarła 29 grudnia 2002 roku, w wieku 91 lat. Na zawsze pozostanie ona w pamięci jako kobieta, która się nigdy nie poddawała.
Wyjątkowe działania na rzecz praw człowieka
Zgromadzenie Ogólne Ligi Praw Człowieka w 1996 roku postanowiło utworzyć nagrodę na cześć jednego ze swoich “historycznych przywódców”. W taki sposób powstała nagroda Régine Orfinger-Karlin.
Od 1996 roku co dwa lata, Liga Praw Człowieka przyznaje nagrodę osobie lub stowarzyszeniu, które wyróżnia się swoim aktywizmem na rzecz praw człowieka. Kryteria przyznania nagrody są następujące:
- Nagroda ma na celu wspieranie promocji i ochrony praw człowieka, zwłaszcza wobec szczególnie narażonych grup albo na rzecz równouprawnienia kobiet i mężczyzn, albo na rzecz praw cudzoziemców.
- Nagroda ma na celu uznanie i nagrodzenie osoby, niezależnie od wieku, albo grupy lub stowarzyszenia, które wyróżnia się walką z łamaniem praw człowieka.
- Nagroda przyznawana jest wyłącznie projektom francuskojęzycznej społeczności Belgii
Laureaci
Podczas pierwszej edycja w 1996 roku grupa prawników przedstawiła kandydaturę Nabeli Benaissa, która zdobyła nagrodę.
W 1998 roku nagroda została przyznana łącznie Collectif contre les expulsions oraz społeczności Fula, sponsorowanej przez stowarzyszenie The Other “place”, domu opieki dla osób z zaburzeniami psychicznymi.
Edycja z 2000 roku zakończyła się przyznaniem nagordy kolektywowi Action Birmanie (studenci z Uniwersytetu Katolickiego w Leuven, którzy stworzyli kampanię przeciwko działalniom Total Fina w Birmie).
W 2002 roku wygrał projekt filmu dokumentalnego poświęconego resocjalizacji ludzi opuszczających więzienie.
Edycja z 2004 roku była szczególna. Liga Praw Człowieka upamiętniła wtedy 60. rocznicę wyzwolenia Belgii i oddała hołd Régine Orfinger-Karlin, która zmarła w grudniu 2002 roku.
Z tej podwójnej okazji, ceremonii wręczenia nagrody towarzyszyła projekcja filmu dokumentalnego “Dla mojego wytrwałego ojca, żałoba i tajemnica”, w którym Régine Orfinger-Karlin powraca do czasów swojego udziału w ruchu oporu podczas wojny.
Wieczór ten był także okazją dla niektórych do zapoznania się z wzorcową karierą tej wojującej prawniczki, która niestrudzenie pracowała na rzecz praw kobiet i osób marginalizowanych.
Edycja z 2004 roku zakończyła się przyznaniem nagrody stowarzyszeniu Vent Sauvage (“Dziki Wiatr”) za projekt zwalczania przemocy wobec kobiet.
Edycja z 2008 roku zbiegła się z 60-leciem Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Nagroda wręczona została 10 grudnia Komitetowi Okręgu Midi, walczącemu o prawo do mieszkania.
W 2010 roku, nagrodę otrzymało stowarzyszenie Les Catacombes, członek sieci P.A.V.E.S, która łączy Chrétiens réformateurs (chrześcijan reformowanych), promując wolności i prawa człowieka. Jej członkowie zajmują się trudnościami, które napotykają ludzie wychodzący z więzienia. Prowadzą także dom wspólnotowy dla ludzi poszukujących noclegu po opuszczeniu więzienia lub po zwolnieniu.
W 2012 roku, Liga Praw Człowieka przyznała nagrodę stowarzyszeniu Intact za wspieranie kobiet, które padły ofiarami “tradycyjnej” przemocy, w szczególności okaleczenia żeńskich narządów płciowych.
